Wyszukiwanie
Święta

Piątek, Wielki Tydzień
Rok B, II
Wielki Piątek Męki Pańskiej

Licznik
Liczba wyświetleń strony:
14299

XIII. Kiedy dziecko może być dopuszczone do przyjmowania Komunii Św.?

 

W realiach polskich kwestia I Komunii św. jest niekiedy przyczyną napięć między rodzicami, zatroskanymi o ro­zbudowaną zewnętrzną oprawę tej uroczystości, i dusz­pasterzami, którzy starają się zwracać szczególną uwagę na dobre wewnętrzne przygotowanie dziecka na spotka­nie z Chrystusem w Eucharystii. Wyrazem troski o właś­ciwe przygotowanie dziecka do tego szczególnego, indy­widualnego spotkania jest m.in. wiek dziecka dopusz­czanego do I Komunii św. Zasadniczo uroczystość ta ma miejsce na zakończenie II klasy szkoły podstawowej, a w niektórych parafiach nawet trzeciej. Tylko nieliczne parafie decydują się na tzw. „wczesną Komunię Św.", kiedy to dziecko, najczęściej w niewielkiej grupie, przy­gotowywane jest do przyjęcia Pana Jezusa w młodszym wieku. Powszechne prawo kościelne pozwala dopu­szczać dzieci do Komunii Św., gdy posiadają wystar­czające rozeznanie i są dokładnie przygotowane, tak by stosownie do swojej możliwości rozumiały tajemnicę Chrystusa oraz mogły z wiarą i pobożnością przyjąć Ciało Chrystusa.

Kościół wskazuje na rodziców bądź opiekunów oraz proboszcza jako na odpowiedzialnych za właściwe przy­gotowanie kandydata do I Komunii św. poprzedzonej spowiedzią sakramentalną. Proboszcz ma ponadto obo­wiązek czuwać nad tym, by do Stołu Pańskiego nie do­puszczać dzieci, które, jego zdaniem, nie są wystarczają­co przygotowane lub nie osiągnęły jeszcze używania rozumu. Jest tradycją Kościoła łacińskiego, że dopusz­cza do Komunii sakramentalnej dzieci, które mają uży­wanie rozumu. Domniemywa się, że następuje to wraz z ukończeniem siódmego roku życia.

Akceptuje się jednak pewną szczególną sytuację, kie­dy poziom stawianych wymagań obniża się w sposób maksymalny. Jest to niebezpieczeństwo śmierci dziecka. W takim przypadku wystarczy, że kandydat do przyjęcia I Komunii św. potrafi odróżnić Ciało Chrystusa od zwy­kłego chleba i może z szacunkiem przyjąć Eucharystię. Poza przepisami dotyczącymi Kościoła powszechnego można doszukać się pewnych uściśleń i wyjaśnień zwią­zanych z dniem I Komunii św. także w prawie par­tykularnym. Arcybiskup poznański 22 listopada 1996 ro­ku podpisał dekret, w którym m.in. postanawia:

 

1.     Uroczystość Pierwszej Komunii świętej dzieci należy urządzać w parafii w okresie wiosennym — tzn. w maju lub w czerwcu (przed wakacjami szkolnymi).

2.     Pierwsza Komunia święta — zgodnie z polskim zwy­czajem — powinna być udzielana dzieciom w sposób uroczysty, wyłącznie w niedzielę, w godzinach przed­południowych, z wykluczeniem innego dnia tygodnia.

3.     Pierwsza Komunia święta dzieci należy do najważ­niejszych uroczystości parafialnych, dlatego należy dołożyć wszelkich starań, aby zarówno wystrój świą­tyni, jak i sam przebieg liturgii eucharystycznej był godny i odświętny.

4.     Duszpasterze zachęcą rodziców, aby na uroczystość Pierwszej Komunii świętej swego dziecka zaprosili rodziców chrzestnych.

5.     Należy praktykować tzw. ,piały tydzień ", przedłu­żający przeżycia minionej niedzieli i pogłębiający kult eucharystyczny.

6.     Do pierwszej Komunii świętej dzieci mają być ubra­ne odświętnie, według miejscowego zwyczaju (...).

7.     Należy zrezygnować z takiej formy przystępowania dzieci do Pierwszej Komunii świętej, która wiąza­łaby się z upokorzeniem czy nawet napiętnowaniem dziecka, w przypadku gdy rodzice z powodu prze­szkody nie mogą przyjąć Komunii świętej.

8.     Zachowując należną świeckim katolikom autonomię w zakresie spraw, które ich dotyczą - duszpasterze zachęcą rodziców, aby na przyjęciu pierwszo komunijnym nie było napojów alkoholowych. Sprawę tę należy omówić wyłącznie z rodzicami.

9.     Dla uniknięcia pomówień ze strony środowisk wro­gich Kościołowi — należy zlecić świeckim, wybra­nym z grona rodziców, zbieranie ofiar na kwiaty do dekoracji kościoła oraz pośredniczenie w zakupie okolicznościowych dewocjonaliów, jeśli zachodzi ta­ka potrzeba.

Dźwięk

Brak pliku dźwiękowego

Statystyki

Brak własnych statystyk