IV. Dlaczego
do sprawowania Eucharystii niezbędne są święcenia kapłańskie?
Najpierw warto sobie
uświadomić, że sprawowanie Eucharystii jest czynnością Chrystusa i Kościoła.
Jezus podczas Niej staje się obecny na sposób substancjalny w chlebie i
winie. Poprzez Najświętszą Ofiarę sam Chrystus, korzystając z posługi kapłana,
składa samego siebie w ofierze Bogu Ojcu. Będąc ofiarą składaną Bogu Ojcu,
daje się jednocześnie jako pokarm duchowy tym wiernym, którzy łączą się z Nim w
Jego Ofierze.
Prawodawca kościelny
wyraźnie zaznaczył, że szafarzem, który może sprawować (...) sakrament
Eucharystii, jest tylko kapłan ważnie wyświęcony. Trzeba podkreślić z mocą, że
kapłan sprawuje sakrament Eucharystii w osobie Chrystusa. Nie ktoś dowolnie
wybrany, ale ważnie wyświęcony kapłan, a więc biskup lub prezbiter. Ta prawda
wiary została przypomniana m.in. przez Kongregację Doktryny Wiary, która
podkreśla, że do władzy, którą sam Chrystus w sposób wyłączny powierzył
apostołom i ich następcom, należy sprawowanie Eucharystii. Tylko dla biskupów i
prezbiterów w tajemnicy Eucharystii zarezerwowana jest władza czynienia tego,
co uczynił Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy. W sposób jednoznaczny ujmuje
to także Katechizm Kościoła Katolickiego, stwierdzając: Tylko kapłani ważnie
wyświęceni mogą przewodniczyć Eucharystii i konsekrować chleb i wino, aby
stały się Ciałem i Krwią Pana.
Ten stan rzeczy,
jednoznacznie wyrażony, został także obwarowany w prawie kościelnym konkretnymi
sankcjami karnymi. Duchowny, nie mający święceń kapłańskich (diakon),
usiłujący sprawować liturgiczną czynność Ofiary eucharystycznej, podlega karze
suspensy wiążącej mocą samego prawa. Świecki natomiast, za to samo wykroczenie,
podlega karze interdyktu wiążącej mocą samego prawa, a więc bez konieczności
deklaracji przez kompetentną władzę.
Tak jednoznaczne
stanowisko Kościoła, wymagające święceń kapłańskich do sprawowania Eucharystii,
podyktowane jest wolą samego Chrystusa uzewnętrznioną na kartach Pisma św. i w
tradycji oraz dokumentach Kościoła. Osoba nie posiadająca wymaganych święceń,
wypowiadająca słowa i czyniąca znaki używane podczas sprawowania Eucharystii,
nie reprezentuje Chrystusa składającego Ofiarę z siebie, lecz dokonuje
przedstawienia aktorskiego, które prócz formy zewnętrznej nie ma nic wspólnego
z Osobą i Ofiarą Chrystusa.